Floor is getrouwd met Geert en moeder van Thom (10), Iris (8) en Laura (5). Haar twee oudsten hebben autisme. Floor deelt haar ervaringen met het leren begrijpen van het autisme. De vorige keer deed Floor verslag van de eerste schooldag na de zomervakantie. Deze week vertelt ze hoe een duidelijke structuur op school rust heeft gebracht voor Thom en zijn klas:
Bij mij op school was het Roy. Met zijn rossige haar, sproetjes en grote, wat scheefstaande voortanden een bijzondere verschijning. Hij was altijd aan het wiebelen, speelde vooral alleen, maakte veel grapjes die vaak niemand begreep. Hij zat vooraan bij de juf en vergat altijd zijn vinger op te steken, waardoor hij overal doorheen riep. Dat laatste vond ik zelf erg vervelend. In de vierde klas ging hij van school, dat was het laatste wat ik van hem hoorde.
De afgelopen jaren heb ik echter vaak aan Roy gedacht, want toen werd mijn Thom de Roy van zijn klas.
In de kleutergroepen kwam Thom nog aardig mee. Hij deed zijn eigen ding, maar dat deden ze allemaal. Het was in groep 4 dat hij begon op te vallen. Het grootste probleem was het wiebelen en de onrust. Met school hebben we van alles geprobeerd. Uit de klas, rustmomenten, gesprekjes, ga zo maar door. Het probleem werd echter alleen maar erger. Kinderen reageerden negatief, waarop Thom alleen maar gekker begon te doen. Hij werd de grappenmaker van de klas, hing de stoere jongen uit, de hele dag door. Aan het einde van de dag was hij kapot en er kwamen steeds meer momenten waarop ik hem amper naar school kreeg.
Dat was het moment dat Geert en ik kozen voor begeleiding van Autimaat, het behandelcentrum van Geef me de 5. En terwijl we thuis begonnen met het inzetten van structuur (hier heb ik al meer over verteld in mijn eerdere blogs) zijn we samen met Autimaat ook op school gestart.
Geert en ik, Autimaat en de leerkrachten keken samen naar filmopnames van Thom in de klas. Basisfundament, samenhang en Niet Ingevulde Tijd leerden we al snel herkennen als de oorzaak van Thom zijn probleem. Een paar bijeenkomsten verder stond er ook op school een duidelijke structuur voor Thom. ‘Een rooster’ hebben we het genoemd. Een lijst met daarop alle taken die Thom moest doen. Met als belangrijkste eigenschap dat er geen enkel moment op de dag meer was waarop Thom niets te doen had. Voor elk moment was het nu duidelijk wat hij moest doen, wanneer, met wie, waar en hoe. Duidelijk op de 5 dus. De leerkracht kreeg duidelijke instructies over hoe ze het rooster moest inzetten en hoe ze Thom hierbij moest begeleiden: niet Thom vertellen wat hij moest doen, maar hem elke keer weer naar de structuur te verwijzen.
Dat kost toch heel veel tijd, zou je denken. Maar wat bleek?
We hadden vijf bijeenkomsten met een groep van zes personen en daarna hield de leerkracht zich drie weken strak aan de afspraken. Dat was alles!
Dat was alles om ervoor te zorgen dat Thom zei: ‘Juf, ik weet wel wat er op de lijst staat hoor, die hoeft niet meer naast m’n tafel te hangen.’
Dat was alles om ervoor te zorgen dat de leerkracht niet meer zestig keer per dag hoefde te zeggen: ‘Thom, zit eens stil.’
Dat was alles om na groep 4, 5 en 6 ervoor te zorgen dat groep 7 nu wel een veilige plek is.
Dat was alles om ervoor te zorgen dat mijn Thom nu niet meer de Roy is van zijn klas.
***
Wil je net als Floor je aanpak richten op een positieve relatie, het voorkomen van ongewenst gedrag en groei naar zelfstandigheid? Dat leer je in onze Basiscursus. Door de mix van theorie, video’s en oefeningen krijg je tips die je direct kunt toepassen in jouw unieke situatie. https://www.geefmede5.nl/cursussen/opvoeders
