Na een heftige start, verschillende operaties en drie maanden grotendeels intensive care mocht baby Roos (nu tien maanden) eindelijk mee naar huis. Zodra Roos eindelijk op gemiddeld gewicht en lengte was, ze was inmiddels acht maanden, wilde moeder Marieke haar graag laten omschakelen van sondevoeding naar zelf eten, want ze zag dat het Roos beperkte in haar belemmering. Maar, hoe doe je dat? Met onderstaande aanpak en adviezen volgens Geef me de 5, en ondersteuning door Colette de Bruin (grondlegger van Geef me de 5 en collega van Marieke) is het gelukt.
Onderzoek wat wel werkt en geef wentijd
Marieke: ‘In eerste instantie wilde Roos niet van de lepel eten. Ze was het gewoon niet gewend, de uitdaging was te groot. Daarom hebben we gezocht naar een alternatief. “Kijk wat wél werkt en geef haar tijd om te wennen”, moedigde Colette ons aan. Met een knijpzakje gevuld met pap, groenten of fruit ging het wel goed. Daarom heb ik eten met een lepel afgewisseld met knijpzakjes, afgestemd op wat Roos aankon. Het eten van een lepel ging steeds beter. Wentijd is cruciaal, dat blijkt maar weer.
Zuigen uit een fles ging lastig en zuigen uit een tuitbeker ook. Met een rietjesbeker ging het beter. Ook dat was (en is) flink oefenen, maar een prima alternatief.’
Spiegel en ondertitel
‘Van nature ondertitel ik veel en ben ik heel voorspelbaar naar Roos toe; echt Geef me de 5. Wat dat betreft was ik al goed op haar afgestemd, maar qua eten nog niet. Ook dat heb ik geleerd. “Als je Roos een hapje geeft, moet je zelf ook je mond opendoen. En als de hap erin zit, doe je je mond weer dicht. Dan helpen haar spiegelneuronen haar om goed te happen”, legde Colette mij uit.’
Wees voorspelbaar
‘Ook raadde Colette ons aan om altijd aan tafel te eten. “Iedereen altijd op dezelfde plek. Door die voorspelbaarheid kan Roos makkelijker andere veranderingen aan, zoals een nieuwe smaak of nieuwe textuur van eten.” Als Roos negen maanden is, eet ze puree; voeding voor kinderen van zes maanden. Nu oefenen we met voeding voor kinderen van acht maanden: stukjes. Het gaat de goede kant op!
In het begin had Roos veel afleiding nodig tijdens het eten. Ook daarin zorgde ik voor voorspelbaarheid. Ik had een vaste playlist met muziek gemaakt. Als het echt niet meer ging, schakelde ik over op Disneyfilmpjes. Mijn angst was dat tv of muziek voor haar onmisbaar zou worden tijdens het eten. “Wees niet bang dat je vastgeroeste gewoontes kweekt, ombuigen kan altijd”, verzekerde Colette mij. Ze had opnieuw gelijk. De filmpjes en muziek hielpen Roos om zelfstandig te leren eten. Nu dat lukt, kan ze het met steeds minder afleiding.’
Wees sensitief
‘Roos wisselt erg per eetmoment en ook binnen het eetmoment. Ze moest zelf ervaren hoe het voelde om trek te krijgen en de signalen die ze liet zien waren niet altijd even duidelijk. Ik heb geleerd goed te kijken naar haar gedrag tijdens het eetmoment en daarop af te stemmen. Als het nodig is, doen we soms een stapje terug. Als we bijvoorbeeld in een andere omgeving zijn, als er meer mensen in de ruimte zijn, als er 6 (!) tanden tegelijk doorkomen of als ze griep heeft, is eten best nog een uitdaging.’
Blijf uitdagen
‘We werkten in kleine stappen en zodra we iets hadden bereikt, daagden we Roos uit voor de volgende stap. De diëtiste van het ziekenhuis dacht daar ook goed in mee. Door deze aanpak hebben we veel meer bereikt dan iedereen voor mogelijk had gehouden. Dat is kenmerkend aan de Geef me de 5-methodiek. Nu Roos minder tijd kwijt is aan eten en slapen, gaat ze met sprongen vooruit. Ik heb er alle vertrouwen in dat ze de achterstand rondom eten die ze nog heeft wel zal inhalen. En dat we met Geef me de 5 als opvoedmethodiek ook de uitdagingen die bij het 22q11.2 deletiesyndroom horen wel aankunnen.’
Lees de volgende keer welke Geef me de 5-technieken moeder Marieke hebben geholpen om vol te houden en door te pakken.
Wil je ook leren om Geef me de 5 op maat toe te passen voor jouw kind, leerling of cliënt? Schrijf je dan in voor een van onze cursussen.
*In verband met de privacy hebben de ouders ons gevraagd fictieve namen te gebruiken.
