Je kent ze wel, van die 16-jarige meisjes die denken dat ze alles weten. Hebben net hun opleiding afgerond en een “mij maakt niemand meer iets wijs-houding”.
Zo’n meisje was ik dus.
Stapte 20 jaar geleden vol enthousiasme een woongroep binnen met cliënten met een autismespectrumstoornis. Over autisme werd mij niks verteld. Wat mij wel verteld werd is dat ik een flesje Betadine shampoo moest kopen want het kon gebeuren dat ik door één van deze cliënten zou worden opengekrabd. En dat gebeurde. Mijn handen en armen waren bedolven onder de wondjes.
Niemand die mij iets uitlegde over deze neurologische aandoening. Niemand die mij vertelde dat het handig was om in ieder geval een beetje duidelijk tegen deze jongen te zijn zodat dat krabben niet nodig was.
Mijn moeder kocht Betadine shampoo.
De jaren verstreken en ik werkte op diverse groepen. Ik koop allang geen Betadine shampoo meer en ik denk geregeld met schaamte terug aan mijn ‘autist uit 1996’.
2010: er waren twee kaarten beschikbaar voor een lezing van Colette de Bruin. Onder het mom van “ Ach, zijn we er een dagje uit”, reden mijn collega en ik richting Doetinchem.
We werden aangenaam verrast, leerden veel over autisme en die ene zin van Colette zal ik nooit meer vergeten:
“Als je zegt dat het voor één keer is, kun je de patat eigenlijk iedere week overslaan”.
Niet per se een heel literaire zin maar sindsdien is deze zin voor mij allesomvattend omdat ik door deze zin besefte- en merkte hoe- en vooral dát deze methode werkt.
En daarom ben ik zo blij dat ik ga beginnen aan deze opleiding. Voor mezelf en voor de cliënten op mijn groep. Misschien wel als eerbetoon aan mijn ‘autist uit 1996’.
Ik ga de Post-HBO opleiding Geef me de 5 doen.
Voor een keer!
Over Samira ElmahiSamira is begeleider van mensen met autisme bij Ipse de Bruggen in de regio Zuid-Holland en is zelfstandig tekstschrijver en blogger. Voor Geef me de 5 schrijft zij een terugkerende blog over de Post-HBO van Geef me de 5. Deze vind je ook terug op onze Facebookpagina. |
