Verjaardagen kunnen een hoop stress met zich meebrengen als je autisme hebt. Hoe voorkom je dat? Colette deelt haar persoonlijke ervaring:
“De eerste verjaardag die mijn pleegzoon bij mij vierde, was voor hem helemaal niet leuk. Hij was de hele dag dwars en lag ’s avonds huilend in bed. Ik ben op zoek gegaan naar wat hij nodig had en heb met hem zijn volgende verjaardag voorspelbaar gemaakt.
Het eerste uur van zijn verjaardag bleef hij voor het raam staan. Als er iemand binnenkwam, zei hij netjes gedag, pakte zijn cadeau uit en zei dank je wel, waarop hij weer snel terugliep naar het raam.
Toen ik zijn oom en tante het pad op zag lopen, hoorde ik hem heel diep zuchten en zeggen: ‘Gelukkig, nu klopt het allemaal.’ Iedereen was er.
De rest van de ochtend heeft hij heerlijk met zijn cadeaus gespeeld. Rust nemen op zijn kamer was niet eens nodig.
In de jaren die hierop volgden, konden we steeds flexibeler worden. Nu hij volwassen is, organiseert hij zijn eigen verjaardag en heeft hij hierin geen hulp meer van ons nodig. Dat maakt mij natuurlijk supertrots.”