Voor en achter de schermen van Geef me de 5 werken ruim 25 mensen die zich met passie inzetten voor mensen met autisme. In de blogserie ‘Even voorstellen’ vragen we telkens een van onze medewerkers het hemd van het lijf, zodat je ze beter kunt leren kennen.
Naam: Colette de Bruin
Functie: directeur Geef me de 5
Leuk om te weten: als puber heeft Colette altijd gezegd dat ze later (kinder)boeken zou schrijven en dat ze wilde preken. Nu geeft ze jaarlijks lezingen en heeft ze naast vijf boeken voor volwassenen ook kinderboeken geschreven.
Zeg je Geef me de 5, dan zeg je Colette de Bruin. Zij heeft de methodiek ontwikkeld. De basis daarvoor legde ze ruim 25 jaar geleden.
Colette: ‘Ik werkte in de zorg, het onderwijs en in gezinnen met mensen met autisme. Mijn aanpak sloeg zodanig aan dat mijn collega’s wilden weten “Wat doe jij nu precies?” Dat was de aanleiding om alles op te schrijven. Ik heb er ruim vier jaar over gedaan om alles uit te pluizen en op te schrijven, daaruit is Geef me de 5 ontstaan.’
‘Zodra het boek er was, begon ik voor mezelf en kreeg ik talloze aanvragen voor cursussen, lezingen en de begeleiding van gezinnen. De vierdaagse Geef me de 5 Basiscursus en Verdiepingscursus bestaan al sinds het uitkomen van het boek.
In het begin deed ik alles alleen, tot en met de boekverkoop aan toe. Maar het werd al vrij snel vrij groot en mijn familie sprong bij. Mijn vader nam de telefoon aan zodat mensen zich konden inschrijven voor cursussen en lezingen. Op een gegeven moment had ik een lezing in Drachten met vijfhonderd mensen in de zaal, die mijn vader allemaal persoonlijk gesproken en bevestigd had. Mijn moeder reed me door heel Nederland naar alle lezingen toe. Gaandeweg zijn we steeds meer gaan professionaliseren; ik ben nieuwe trainers gaan opleiden die cursussen en lezingen geven en er kwam ondersteunend personeel bij.’
‘Mijn kinderen hebben de methodiek met de paplepel ingegoten gekregen. Op dit moment werken niet alleen mijn drie dochters in het bedrijf, maar ook mijn pleegzoon, mijn schoonzoon, mijn zus, mijn nichtje en allerlei mensen uit hun netwerk. Dat komt doordat we zo hard zijn gegroeid. We kregen steeds meer behoefte aan extra mensen. Dan kun je gaan werven, maar als iemand in je omgeving roept: “Ik weet nog wel iemand”, ben je sneller geholpen. Voorop staat wel dat ze de juiste opleiding en competenties hebben, zodat we de kwaliteit kunnen waarborgen.
Thuis en als de familie bij elkaar is, praten we heus weleens over werk, maar over het algemeen weten we dat allemaal zeer goed te scheiden. Zeker sinds we kleinkinderen hebben. Voor mijn kinderen ben ik op het werk Colette, maar thuis noemen ze mij mama.’
‘Ik heb ontzettend veel geleerd van CASS’en (mensen met autisme): vertragen, concretiseren, mijn social talk omzetten in functionele taal, mijn communicatie op hen afstemmen. Door hun reactie begreep ik dat het anders moest, is mijn zienswijze veranderd en de methodiek aangescherpt. Met vallen en opstaan hoor. Het gebeurt mij nog weleens dat ik denk: dat deed je niet handig Colette. Maar daar is niks mis mee, het maakt je steeds preciezer.
Het doorzettingsvermogen van CASS’en om de wereld te begrijpen, dwingt respect af en motiveert mij om door te gaan tot het gaatje, er is altijd een oplossing.’
‘Veel onderdelen van de methodiek zijn ontwikkeld naar aanleiding van een casus uit de praktijk. Als blijkt dat er iets anders nodig is dan wat we al doen, zoeken we net zo lang tot we iets vinden wat wél werkt. Vervolgens toetsen we of die aanpak verschil kan maken voor iedereen met autisme. Onze eigen GGZ-instelling Autimaat, die ik samen met mijn man startte toen ik met Geef me de 5 begon, is daarvoor de ideale proeftuin. Daar bieden we gezinsbehandeling, begeleid wonen en naschoolse begeleiding voor mensen met autisme. Ons bedrijf bestaat uit ongeveer 130 medewerkers waarvan er 25 betrokken zijn bij de scholing, cursussen en lezingen van Geef me de 5.
Daarnaast ontwikkelen we ook door vragen te stellen en op onderzoek uit te gaan. Sinds ik Fabiënne Naber heb leren kennen, waarmee ik het boek Dit is autisme schreef, is dat sterk gegroeid. Ik wilde weten wat er nu precies gebeurt in het hoofd van iemand met autisme en zij kwam met antwoorden uit de wetenschap! Eerst deed ik intuïtief precies nodig was, nu begrijp ik waarom de methodiek werkt. Tegenwoordig is er een heel team dat structureel met mij meedenkt en -ontwikkelt.’
‘De laatste twee jaar is mijn directeursrol veranderd. Ik hoef niet meer alle lijnen van het bedrijf vast te houden. Als lid van het mt blijf ik op de hoogte en nemen we belangrijke besluiten, maar de uitvoering ligt nu bij anderen. Heerlijk! Daardoor kan ik me volledig focussen op het ontwikkelen van de methodiek en nieuwe producten, nieuwe medewerkers scholen en mensen enthousiasmeren.
Tot aan mijn pensioen zal ik alle kennis die ik heb, delen met zoveel mogelijk mensen. Als het eenmaal zover is, heb ik er alle vertrouwen in dat mensen binnen Geef me de 5 de methodiek weten door te geven op een manier die past bij die tijd. Want de methodiek zal altijd blijven ontwikkelen.’
