Actueel

‘Ik raak overprikkeld door mijn eigen emoties, geluiden en sociale situaties. Hier heb ik altijd last van gehad. Het gebeurt gemiddeld drie keer per week. Mijn tip aan anderen is: geef op tijd je grens aan. Ook als je de ander nog niet zo goed kent.’

‘Ik ben als kind heel vaak overprikkeld geweest. Bij meer dan vijf mensen op bezoek trok ik mezelf als snel terug naar mijn kamer. Dit gebeurde praktisch elke keer als dat het geval was. Hier heb ik mettertijd steeds beter mee leren omgaan.’

‘Vroeger raakte ik vrij regelmatig overprikkeld. Tegenwoordig is het beter, maar het is nog altijd te merken als het gebeurt. Ik word onrustiger en ga meer en harder praten, en word druk en aanwezig. Het heeft er vaak toe geleid dat mensen zich afvroegen of ik wellicht ADHD had. Het komt omdat ik mijn aandacht probeer te verdelen over veel mensen, waardoor ik automatisch minder aandacht heb voor zaken als stemvolume, hoeveel ik praat of zelfs wat ik aan het zeggen ben. Dit is voornamelijk aan de orde op sociale bijeenkomsten met veel mensen, dus ik probeer dan meestal om me te beperken tot kleinere groepjes. Soms even afzonderen in een rustige(re) ruimte werkt altijd, maar niet de hele tijd, want dat is natuurlijk niet sociaal!’

‘Ik raak overprikkeld door mijn eigen enthousiasme, mijn eigen emoties en zintuiglijke informatie. Maar ook van te lang achter elkaar sociaal zijn. Dit gebeurt geregeld omdat ik continu het gevoel heb dat ik tegelijkertijd rem en ook gas geef. Het is bij mij altijd alles of niets, er is geen tussenweg. Dat is dood- en doodvermoeiend, dat kan ik je wel vertellen. Om dit te voorkomen is het belangrijk dat ik genoeg tijd alleen met mezelf kan doorbrengen, om creatief bezig te zijn op verschillende manieren. Vooral het creatieve schrijven is voor mij hierin erg belangrijk. Hierdoor houd ik het overzicht op wat bij mij speelt op een heleboel gebieden. Met name emotioneel is dit belangrijk, omdat ik anders in no time allemaal vage klachten ontwikkel. Als ik hier inzicht in heb, verdwijnen deze klachten als sneeuw voor zon.’

‘Ik houd niet zo van drukte. Meestal zoek ik rustige plekken op als ik ergens naartoe ga, om te voorkomen dat ik overprikkeld raak. Maar soms (op vakanties bijvoorbeeld of in een pretpark) ontkom je er niet aan en vind ik die drukte juist weer gezellig.

Op mijn werk heb ik inmiddels goed leren omgaan met de daar soms heersende drukte (passagiers/verkeer), daar heb ik rust weten te ontwikkelen ondanks de tijdsdruk.

Op sociaal gebied is er recentelijk nog iets gebeurd waar mijn hoofd door vol liep. Ik heb er met mijn begeleider over gepraat en mogelijke oplossingen op papier gezet, waardoor het weer een stuk rustiger bovenin is. Dus erover praten en/of dingen op papier zetten lucht bij mij vaak al een stuk op.’

‘Ik kan lang piekeren over relationele problemen. Daar kan ik me echt over opwinden en van wakker liggen. Ik noem dat niet overprikkeld, maar overbelast. Ik heb een hekel aan het woord ‘prikkels’. Natuurlijk krijg je prikkels binnen, maar die input is slechts één onderdeel van de hele informatieketen. Die verwerk je in je hersenen. Maar je moet ook iets met jouw gedachten daarover en er komt een laagje gevoel overheen. Op al die input, zoals ik het liever noem, reageer je. Als je het hebt over overprikkeling klopt het dat je te veel op je afkrijgt, maar er zit dus veel meer aan vast. Het is een heel proces om te ontdekken hoe dat bij mij werkt.’